30/6/12

ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Επιβάλλεται απ΄τους ανθρώπους που απομύζησαν την Δημόσια Διοίκηση. Πριν δυόμιση χρόνια από το Καστελόριζο ανακοινώθηκε από τον τότε Πρωθυπουργό η «προσφυγή – είσοδος» της χώρας στο ΔΝΤ. Κανείς μας δεν φανταζόταν τις συνέπειες. Σύντομα θα κληθούμε να αποφασίσουμε ως λαός, το μεταβατικό πολιτικό σύστημα που θα μας οδηγήσει με αδιευκρίνιστο τρόπο και προοπτική, στον δρόμο του αύριο, το αύριο που κάποια πολιτικά κόμματα θα αναλάβουν την ευθύνη για το πώς θα πρέπει να κυβερνηθεί ο τόπος. Τα πολιτικά κόμματα, είναι οι φορείς της πολιτικής εκπροσώπησης, που έχουν ως αποστολή δημιουργικό συγκερασμό συμφερόντων μέσα σε ένα πολιτικό σύστημα, δηλαδή έναν μηχανισμό απαντήσεων στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Σ΄ αυτό το σύστημα, ο δεύτερος βραχίονας είναι οι φορείς της κοινωνικής εκπροσώπησης, τα συνδικάτα, τα οποία διεκδικούν την ικανοποίηση των απαιτήσεών τους στη βάση κατηγοριοποιημένων αιτημάτων. Για να υπάρξει σταθερότητα στο πολιτικό σύστημα θα πρέπει οι δύο φορείς- βραχίονες να έχουν προκύψει μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Εάν αυτό δεν συμβεί τότε έχουμε καθεστώς αυταρχικών επιβολών. Τα πολιτικά κόμματα λόγω οδηγιών – θέσεων της Ε.Ε. μοιάζουν μεταξύ τους ιδεολογικά και τα μικρότερα απ΄ αυτά τείνουν ιδεολογικά προς τους φορείς κοινωνικής εκπροσώπησης εκτός ενός που ιστορικά είχε μονότονα σταθερές θέσεις. Τα συνδικάτα για τον ίδιο λόγο χάνουν κάθε διεκδίκηση αξιών, πλεονεκτούν όμως στη γνώση της καθημερινότητας. Μιας καθημερινότητας που κάθε μέρα γίνεται δυσκολότερη με την επιβολή των δυσβάσταχτων μέτρων. Μέτρων που εφαρμόζουν τα επιμέρους διοικητικά συστήματα. Το Πυρ/κό Σώμα αποτελεί ένα δείγμα Διοικητικού συστήματος (Ο βασικότερος φορέας στην πολιτική προστασία της χώρας). Στην κορυφή της Διοικητικής πυραμίδας του Π.Σ. βρίσκονται άνθρωποι που εισήλθαν στον Πυρ/κό Οργανισμό στην πλειονότητά τους, μετά το 1982. Συμβολική η αναφορά μου για παραπομπή και μελέτη στη νοοτροπία εκείνης της εποχής. Νοοτροπία στέρησης εξουσίας και κατάληψης δημόσιων θέσεων από μέρος του κοινωνικού ιστού της χώρας. Νοοτροπία ισοπέδωσης κάθε κριτηρίου αξιοκρατίας στην λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, προς «χάριν» του εκδημοκρατισμού της. Νοοτροπία που δυστυχώς επανήλθε το 2012 από την Πολιτική και φυσική ηγεσία του Π.Σ. (Η φυσική ηγεσία έχει ως βάση την πρόσληψη στην δημόσια Διοίκηση μετά το 1981 και η πριν τον Μάιο Πολιτική ηγεσία, καταξιώθηκε πολιτικά, την ίδια περίοδο, για δράσεις που είχαν συνάφεια με τον κρατισμό) με την καθεστωτική πρόσληψη με αδιαφανείς διαδικασίες 3.400 Πυρ/των πενταετούς υποχρέωσης. Η πρόσληψη σε συνδυασμό με την επαναφορά με νέο τρόπο της συνένωσης των Σωμάτων Ασφαλείας υπό «αστυνομικό καπέλο» επανέφερε το Π.Σ. στον ιδεολογικό τρόπο λειτουργίας εκείνης της εποχής. Η συνεργασία των φορέων ασφάλειας της χώρας είναι προαπαιτούμενο για την επιτυχία των δράσεών τους , μέσα όμως από διασφαλισμένο πλαίσιο αυτόνομης λειτουργίας, λόγω διακριτών αρμοδιοτήτων στον παραπάνω σκοπό. Το 2011 αλλά και το 2012 η συγκυρία της οικονομική κρίσης και της προαναφερόμενης νοοτροπίας οδηγούν και το Π.Σ. σε επικίνδυνη ολίσθηση, με δεδομένη την τριχοτόμηση του ανθρώπινου δυναμικού. Ολίσθηση την οποία μπορούμε να ανακόψουμε με συμμετοχή στις οργανωμένες δράσεις των κοινωνικών μας φορέων. Συμμετοχή στην επικαιροποίηση των προτάσεων- λύσεων, που διαμορφώνονται μέσα στα θεσμικά πλαίσια λειτουργίας των κοινωνικών φορέων. Συμμετοχή η οποία θα δείξει στο πολιτικό σύστημα ότι οι κοινωνικοί φορείς δεν υποτάσσονται στις αυταρχικές επιβολές. Η έλλειψη οράματος και στρατηγικής στόχευσης είναι αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά στις δράσεις των σημερινών υπευθύνων . (Κατάργηση λειτουργίας θεσμών, μη σύγκλιση οργάνων επιτελικού σχεδιασμού και αντιμετώπισης κρίσεων). Η εφήμερη αντιμετώπιση της καθημερινότητας, σε συνδυασμό με την απόρριψη των προτάσεων, που προέρχονται απ τους εκπροσώπους των εργαζομένων και την έλλειψη ηγετικών φυσιογνωμιών, οδηγούν το ΠΣ σε συρρίκνωση περιορισμό αρμοδιοτήτων και εν τέλη σε ελλιπή παροχή υπηρεσιών στους συμπολίτες μας. Στο μικρόκοσμο του Πυρ/κού Σώματος όλοι εμείς οι νεότεροι θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τα όποια αποτελέσματα των ενεργειών του σήμερα.