Στη χώρα μας ο αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως Βαθμολογεί τις επιδόσεις των Υπουργών στην προώθηση του Κυβερνητικού έργου.
Κανείς όμως δεν ανακοίνωσε τα κριτήρια για την Βαθμολόγηση.
Ταυτόχρονα ο ίδιος άνθρωπος, επιτίθεται φραστικά κατά κοινωνικών ομάδων, προκαλώντας διάφορες αντιδράσεις.
Οι φραστικές επιθέσεις του «Κου» Αντιπροέδρου στερούνται κάθε σοβαρότητος και θεωρώ ότι δεν αντιπροσωπεύουν την Κυβέρνηση της χώρας.
Σίγουρα όμως όλοι βλέπουμε του κ.κ. Υπουργούς και τον <<Κο Αντιπρόεδρο>> να παράγουν μεγάλο έργο με πληθώρα νόμων και διαταγμάτων που επιβάλλουν κανόνες δυνάστευσης όλων των κοινωνικών ομάδων , κανόνες στέρησης αξιοπρεπούς εργασίας, ληστεία του εισοδήματος των εργαζομένων και ουσιαστικά επιβάλλουν την τρομοκρατία στην καθημερινότητα του Ελληνικού λαού .
Ολοκληρώνουν κατ’ επιταγή των Δανειστών της Χώρας (ΔΝΤ) το έργο που ξεκίνησαν πριν τις εκλογές ,του 2009 εξαπατώντας του Έλληνες πολίτες με το περιβόητο σύνθημα <<ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ>>.
Οι Θιασώτες και οι οπαδοί του συνθήματος ανέλαβαν πάλι θέσεις εξουσίας στην κρατική μηχανή κάνοντας και τις σχετικές «εκκαθαρίσεις» πολλές φορές πρωτοστατώντας για την επιβολή μιας «δήθεν» κάθαρσης . Κάθαρσης από τι όμως ; από έναν μηχανισμό που οι ίδιοι άνθρωποι εκτελώντας πάντα εντολές των πολιτικών προϊσταμένων τους είχαν στήσει.
Ένα μηχανισμό που είχε στόχο την νομή της εξουσίας και του χρήματος.
Έχω πάνω από 25 χρόνια στην αγορά εργασίας και θυμάμαι τους κυβερνώντες ως «Υπουργούς», άργησα να καταλάβω το «επάγγελμα» του «Υπουργού», πιστεύω ότι και οι πολίτες, οπαδοί, του προαναφερόμενου συνθήματος, άργησαν να καταλάβουν ότι τα πράγματα άλλαξαν και πλέον τα «λεφτά» τα έχουμε «φάει όλοι μαζί» πολίτες και πολιτικοί. Οι Πολιτικοί δεν μας λένε πως τα «έφαγαν» αλλά όλοι εμείς, οι πολίτες, τα τρώμε κάθε μέρα ως εργαζόμενοι διότι η εργασία και το δικαίωμα σ’αυτήν ήταν πάντα «ρουσφέτι» των πολιτικών.
Κάποιοι «λίγοι» παραμένουν «Βασιλικότεροι του Βασιλέως» (Των Δανειστών και των εκπροσώπων τους)και έχοντας φορέσει τις κομματικές παρωπίδες οδηγούν την χώρα προς την καταστροφή.
Αντιπροσωπευτική μικρογραφία της Ελληνικής Κοινωνίας και το Πυροσβεστικό Σώμα.
Με καθιερωμένη πλέον την πολιτική επιλογή της απαξίωσης του Πυροσβεστικού Σώματος αλλά και του έργου που επιτελεί ,οδηγούμεθα με μαθηματική ακρίβεια στη συρρίκνωση του Πυροσβεστικού οργανισμού και την έλλειψη παροχής υπηρεσιών προς τους πολίτες.
Έγκαιρα είχαμε χτυπήσει το καμπανάκι του κινδύνου, κανείς όμως δεν άκουσε.
<<Ούτε εφ’ άπαξ Ούτε φάρμακα>>, <<ασφαλιστική κατεδάφιση>> κ.α. ήταν τίτλοι παλαιών ανακοινώσεων μας που επαληθεύτηκαν.
Δεν θεωρώ δικαίωση μία καταστροφή .
Απλά έστω και τώρα, που έχει αρχίσει η καταστροφή, καλώ όλους τους συναδέλφους να αφυπνιστούν και να δηλώνουν καθημερινά την αντίδρασή τους στη εξαθλίωση που προσπαθούν να μας επιβάλλουν και να στρατευτούν μαζικά και οργανωμένα στις δράσεις μας ως Ε.Α.Π.Σ.
Η έκφραση συγκεκριμένων θέσεων και απόψεων για τα ζητήματα του ΠΣ , με γνώμονα την θετική πορεία του ΠΣ και την αναδιοργάνωση που απαιτείται, για την προσαρμογή του στα σύγχρονα κοινωνικά δεδομένα καθώς και ο τρόπος υλοποίησης της, είναι το κριτήριο ανάληψης της ευθύνης για το αύριο του Πυρ/κού Σώματος.
Πρέπει να διαμορφώσουμε όλοι μαζί ένα νέο όραμα με στρατηγικούς στόχους για την επαγγελματική διασφάλιση της εργασίας μας, με ταυτόχρονη υπεύθυνη παροχή υπηρεσιών στους Έλληνες πολίτες.
Η σοβαρότητα της κατάστασης επιβάλει νέους κανόνες στην καθημερινότητα των εργαζομένων.
Στο Π.Σ. οι αυτόκλητοι Σωτήρες στερούμενοι οράματος??, στρατηγικών στόχων και επιλογών είναι έτοιμοι, χωρίς κανέναν διάλογο , να υλοποιήσουν τα πρώτα βήματα προσαρμογής στην καταστροφή (προσπάθεια διάσωσης).Κλείσιμο Υπηρεσιών με άγνωστα κριτήρια , απώλεια αρμοδιοτήτων από το Π.Σ. ή μεταφορά αυτών ,επιμήκυνση του χρόνου εργασίας, αποδοχή μείωσης μισθών, κ.α. θα είναι τα γεγονότα του Ά εξαμήνου του έτους που έρχεται.
Επιτελικός σχεδιασμός και προτάσεις δράσεων – μέχρι σήμερα- δεν υφίσταται.
Κάποιοι καθοδηγητές άλλων εποχών παρασύρουν τους συναδέλφους σε ανώφελες διαμαρτυρίες κλείνοντας τα μάτια σε φλέγοντα θέματα (ασφαλιστικό, αναδιοργάνωση, κ.α), λειτουργούν ως κυβερνητικά όργανα και προσπαθούν να ποδηγετήσουν κάθε μορφή κινητοποίησης.
Όψιμοι διεκδικητές του μεροκάματου πανηγυρίζουν για τα ψίχουλα που δίδονται όταν έβγαιναν «λαγοί» για την μη χορήγηση βασικών διεκδικήσεων και κατακεραύνωναν ως λαϊκιστές αυτούς που αγωνίζονταν για την εξασφάλιση τους .
Ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του επειδή είναι ελεύθερος.
Ο δήθεν «πραγματισμός» του «Κου Αντιπροέδρου» και των «’Αρπυιων» της εξουσίας δεν δύναται να μεταβάλλει την ποσότητα σε ποιότητα.
